Szmaciak gałęzisty, znany także jako Clitocybe nebularis, to gatunek grzybów z rodziny gołąbkowatych. Jest to interesujący grzyb, który można spotkać w lasach i parkach na terenie Polski. W niniejszym artykule przyjrzymy się bliżej temu gatunkowi, jego cechom charakterystycznym, środowisku występowania oraz ewentualnym zastosowaniom.
Cechy morfologiczne
Grzyb szmaciak gałęzisty ma charakterystyczną budowę morfologiczną. Jego kapelusz jest szeroki, o średnicy od 5 do 15 cm, początkowo stożkowato-wypukły, później płaski. Powierzchnia kapelusza jest gładka, a kolor może wahać się od jasnoszarego do ciemnobrązowego. Brzeg kapelusza często jest podwinięty.
Blaszki są gęste, białe, później stają się kremowe. Trzon jest cylindryczny, zwężający się ku dołowi, o długości 5-10 cm. W jego górnej części można zaobserwować białe włókna, co stanowi jedną z cech charakterystycznych tego gatunku.
Środowisko występowania
Szmaciak gałęzisty można spotkać w lasach liściastych i mieszanych, zwłaszcza pod dębami i bukami. Preferuje gleby bogate w wapń. Jest grzybem występującym od lata do późnej jesieni. Warto zauważyć, że szmaciak gałęzisty jest grzybem trującym, dlatego nie powinien być zbierany do spożycia.
Możliwości zastosowania
Chociaż szmaciak gałęzisty jest trujący i nie nadaje się do spożycia, ma pewne znaczenie w kontekście ekologii. Jest grzybem saprotroficznym, co oznacza, że odżywia się substancjami organicznymi z rozkładającej się materii roślinnej. Pełni więc istotną rolę w procesie rozkładu organicznego w ekosystemie leśnym.
Podsumowanie
Grzyb szmaciak gałęzisty, czyli Clitocybe nebularis, to interesujący przedstawiciel świata grzybów. Jego charakterystyczna budowa morfologiczna, środowisko występowania i rola ekologiczna sprawiają, że zasługuje na uwagę miłośników przyrody. Warto jednak pamiętać, że ze względu na swoją toksyczność nie powinien być spożywany.
Zobacz także:
