Nimb aureola, znany również jako aureola wokół słońca czy księżyca, jest zjawiskiem atmosferycznym, które wzbudza zachwyt i ciekawość obserwatorów nieba. To fenomen, który jest wynikiem rozproszenia światła słonecznego lub księżycowego przez kryształy lodu w atmosferze. Choć może być często mylony z halo, nimb aureola ma swoje unikalne cechy, które go wyróżniają.
W momencie, gdy światło słoneczne lub księżycowe przechodzi przez kryształy lodu zawieszone w atmosferze, dochodzi do jego rozproszenia i załamania. To powoduje powstanie tęczy wokół słońca lub księżyca, tworząc efekt aureoli. Zazwyczaj jest to widoczne, gdy kryształy lodu znajdują się w chmurach wysokich, takich jak cirrus czy cirrostratus.
Zjawisko nimb aureola może przybierać różne formy i rozmiary. Czasami jest to wyraźna tarcza wokół słońca, podczas gdy innym razem można dostrzec jedynie łagodne halo lub kolorowe obramowanie. Warunki atmosferyczne i kształt kryształów lodu mają istotny wpływ na ostateczny wygląd tego efektu.
Badacze atmosferyczni nadal zgłębiają tajniki nimb aureoli. Analizując rodzaje kryształów lodu, ich kształty i zachowanie się światła w atmosferze, starają się lepiej zrozumieć, co wpływa na to zjawisko oraz jak można je przewidywać.
Czym się różni nimb aureola od halo?
Nimb aureola i halo są podobne, ale mają pewne różnice. Podstawowa różnica polega na formie – nimb aureola jest bardziej skoncentrowany wokół słońca lub księżyca, tworząc tarczę lub obramowanie, podczas gdy halo ma zazwyczaj postać pierścienia lub łuku wokół nieba.
Co powoduje powstanie nimb aureoli?
Nimb aureola jest wynikiem rozproszenia światła słonecznego lub księżycowego przez kryształy lodu w atmosferze. Te kryształy, gdy są odpowiednio ułożone, prowadzą do powstania tego efektu optycznego.
Czy nimb aureola jest rzadkim zjawiskiem?
Nimb aureola nie jest codziennie widocznym zjawiskiem, jednak nie jest również niezwykle rzadki. Pojawia się głównie w warunkach atmosferycznych sprzyjających obecności kryształów lodu w chmurach wysokich.
Zobacz także:
